Visitas

sábado, 6 de junio de 2015

Lograse crear unha extremidade de rata a partires da inxeniería xenética

Este logro consiguiuse a partires dunha extremidade dunha rata morta, a esta extrauselle o material xenético e o nervio principal, necesario para construir a base do brazo. A partires das células nai extraidas os cientificos da Universidade de Masachusets cultivaron células vasculares e musculares que máis tarde implantaron na base do brazo. Unha vez feito todo esto a extremidade eguiu medrando, era capaz de contraer a musculatura e tiña un sistema vascular que funcionaba á perfección.
Este experimento ten moita máis importancia da que parece, xa que este é o primeiro paso cara a creación de órganos artificiales que funcionen con normalidade. Esto vai ser moi útil, xa que a taxa de doacións é moito máis baixa que o número de persoas que necesitan un órgano e cada día en Europa morren 12 persoas en lista de espera por un transplante, polo que esto pode salvarlle a vida a moitas persoas. 

jueves, 4 de junio de 2015

Polemica recuperación de Rafael Nadal

O que está considerado o mellor deportista da historia de España, Rafael Nadal, sufriu uns anos atras unha tempada de lesións continuas. Comezou tendo molestias na rodilla, que lle impedian xogar ao seu máximo nivel. Para solucionar estas molestias físicas Nadal someteuse a un tratamento de células nai. Este tratamento resultou moi eficaz polo que un ao máis tarde someteuse a mesma terapia na espalda. Moitos criticaron este tratamento, algo que mosqueou profundamente a Rafa xa que el é un un fiel creente da eficacia das células nai. Cada vez é máis frecuente a utilización das células nai na recuperación física dos deportistas de alto nivel, pero polo momento non se probou o seu efecto ao cen por cento.
 

domingo, 24 de mayo de 2015

Porque non fai máis calor se hai un quentamento global?

A pesar do cambio climatico as temperauras terrestres non aumentan tanto como era previsto debido ao hiatus climático. Este proceso basease na absorción de calor por parte dos mares e océanos. Esto produce que a temperatura media a que se encontra a superficie terrestre este estable, ainda que a parte superior da atmosfera se este quentando cada vez máis. 

Este fenómeno climático sería a orixe da relación entre a diminución da temperatura no océano Pacífico e o correspondente aumento que experimentou o Índico, segundo un estudo publicado na revista Nature Geoscience.

Os investigadores da Universidade de Miami (EUA) realizaron un mapa global do xeo en alta mar e, xunto cos datos da temperatura dos océanos, observaron que o aumento da absorción de calor do Pacífico se vía compensado cun incremento no transporte desta calor cara ao Índico, a través dos pasos das correntes mariñas próximas ao arquipélago indonesio.

Segundo o traballo, o incremento da temperatura no Índico supón o 70% do depósito de calor da auga de todos os océanos -dende os 700 metros de profundidade ata a superficie-.

O líder da investigación, Sang-Ki Lee, da universidade estadounidense, e os seus colegas, suxiren que se este transporte persiste a acumulación de calor do Índico se proxectaría ao océano Pacífico, que xa se quentou considerablemente dende mediados do século XX.


Por suposto, o calor que os oceanos poden reter é limitada, polo que as temperaturas comezarán a aumentar tamén na superficie a causa do efecto invernadoiro e os buracos na capa de ozono, causados en gran parte pola acción do home. Sen embargo sabemos que a temperatura da Terra está en continuo cambio. Temos constancia de 4 grandes glaciacións que sufreu a terra onde gran parte da superficie terrestre se convirteu en xeo e que posteriormente se derriteu a causa dun quentamento global.


A ilustración representa os fenómenos relacionados co transvasamento de calor entre océanos.


Ilustración que representa los fenómenos relacionados con el trasvase de calor entre océanos. / Sang-Ki Lee

jueves, 14 de mayo de 2015

Un andador inteligente para las personas de la tercera edad

Este proxecto esta sendo desenvolvido por un grupo de investigadores da Universitat Politècnica de Catalunya (UPC) Este andador, denominado i-Walker incorpora sistemas de redes que permiten al usuario orientarse y mantener un camino predefinido. El andador non so incorpora este sistema similar ao GPS, si non que ademáis responde a unha serie de comandos orais que facilitan o traballo aos usuarios do i-Walker.
O proxecto esta finnciado con 3,5 millóns de euros e o prezo deste andador ainda está por determinar.





miércoles, 29 de abril de 2015

El material del futuro

EL GRAFENO

El grafeno es similar al grafito común que todos podemos encontrar en nuestros lápices. Este material esta compuesto por atomos de carbono, dispuestos en un patrón hexagonal. Lo increible de este material es que puede tener tansolo un atomo de espesor. Un metro cuadrado de grafeno pesa tansolo 0,77 miligramos. 



Nun futuro non moi lexano, o grafeno vai revolucionar o mundo da tecnoloxía, convertindose nun material imprescindible para o avance tecnolóxico. O problema do grafeno é que a sua extracción nas dimensións ideais é complicada. Oxe en día, e dende fai varios anos, a empresa IBM traballa na investigación e desenvolvemento de pezas electrónicas fabricadas con grafeno.






jueves, 22 de enero de 2015

Tubos do diámetro dunha célula!
Se pensamos nunha célula é difícil imaxinar o pequena que realmente é. Para que vos fagades unha idea partide un metro en cen mil trozos e terás o tamaño dunha célula. Pois agora intenta imaxinarte un tubo con ese diametro, e ademáis por onde pasen gran cantidade de sales e auga. Pois esto ocurre no xilema e no floema das plantas. Estos dous son tecidos formados por celulas alongadas dispostas unhas enriba de outras formando tubos. Estas células son impregnadas en lignina e morren e deixan tansolo as suas paredes, que son as que forman o tubo. 
Hai outro tipo de tubos que se compón da misma maneira, coa diferencia de que as células están vivas e realizan o intercambio de substancias mediante unhas placas perforadas chamadas placas cribosas. Estos vasos cribosos transportan o zume elaborado a toda a planta.

jueves, 27 de noviembre de 2014

O Paranthropus

Este hominido é un parente do homo sapiens. Viviron en África oriental e meridional entre fai 2,6 e 1,1 millóns de anos. Eran extremadamente robustos. Conviviron cos Homo sapiens e acabaron extinguindose.
 
Existen varias especies distintas desta rama:
O Paranthropus aethiopicus: é quen da orixe as duas especies posteriores de paranthropus.

O Paranthropus boisei: alimentabanse de grandes vexetais. Os machos eran moito máis grandes que as femias.

O Paranthropus robustus: Tiña os osos moi grosos e unha capacidade craneal de entre 500 e 530 cm3.
Alguns cientificos considerano unha subespecie de Australopitecus, danlle de nome Australopitecus robustus.